2011 yılında ilk defa Museum für Gestaltung Zürich’te gerçekleşen hareketli tipografi sergisi “Typo en Mouvement”, küratör Andres Janser’in güncellemesiyle bu defa Le Lieu du design’da izleyicilerle buluşuyor.

2011 yılında ilk defa Museum für Gestaltung Zürich’te gerçekleşen hareketli tipografi sergisi “Typo en Mouvement”, küratör Andres Janser’in güncellemesiyle bu defa Le Lieu du design’da izleyicilerle buluşuyor. Sergi; telefon ekranlarından televizyona, sinemadan kamusal alana hayatımızın hemen her noktasında karşılaştığımız dijital iletişim ürünleri olan hareketli yazılara ilişkin geniş bir panorama sunuyor. Bu alandaki güncel eğilimleri video klipleri, hareketli yüzeyler, kısa ve uzun metraj filmler, jenerikler, reklamlar, logolar ve interaktif enstalasyonlar üzerinden ele alıyor.

Kevin Blanc, Tiger Dust, Video Klip, 2009, ©Yello

Hareketli tipografi şüphesiz 80’lerden bu yana müzikle çok iç içe. Şarkı boyunca karşımızda müziğin ritmiyle salınan sözler çok aşina olduğumuz bir manzara. Serginin video kliplere ayrılan bölümü de, bu mecranın ve onun olmazsa olmaz bir parçası olarak hareketli tipografinin o yıllardan 2000’lere müzik algımız ve görsel estetiğimiz üzerindeki etkisine vurgu yapıyor. Prince’in 1988 tarihli “Alphabet Street”; Kevin Blanc’ın 1999 tarihli “Tiger Dust”ı ya da Kenya West’in 2007 tarihli “Good Life”ı sergide yer alan birkaç örnek.

Electronic Shadow, Résonances, Frac Centre Koleksiyonu, 2013, ©Frac Centre

Öte yandan, sergide bir medya olarak mimari ve bina yüzleri de ele alınıyor. “Yüzey medyası” olarak nitelendirilen bu türün örnekleri olarak da FRAC Centre için 2013 yılında gerçekleştirilen “Rezonans” projesi; İsviçre’de Kunstmuseum Basel için gerçekleştirilen dijital yüzey tasarımları yer alıyor.

Kısa metrajlar hareketli tipografi adına en deneysel üretimlerin yapıldığı alanlardan biri. David Carson’ın bu kapsamdaki “The End of Print”i de okunabilirliğin sınırlarını zorlayan bir dijital medya güzellemesi. Uzun metrajlarda ise, sessiz sinemadan bu yana var olan tipografi, 1950’lerin sonlarında özellikle Hitchcock gibi örneklerle dinamizm kazandı. Sergi o zamanlardan 2000’lere uzanan bir süreçte jeneriklerde kullanılan hareketli tipografinin deneyselliğini ön plana çıkarıyor.

MK 12 / FX Cartel, Stranger Than Fiction, Marc Foster, 2007, ©Participant Media

Tasarım alanında ise, hareketli tipografinin gezegenler arası bir yolculuk biçiminde karşımıza çıktığı “Biophilia” uygulaması yer alıyor. Parisli tasarımcı ikili M/M’in Björk ile birlikte gerçekleştirdikleri bu interaktif uygulama tipografiyle birlikte ikonografik ve müzikal unsurlar da barındırıyor. Angela Detanico ve Raphaël Laïn’in ortak projesi olan “Dalgalar” ise, Virginia Woolf’un aynı isimli metnine hareketli tipografiyle farklı bir okuma önermesi getiriyor. Sergide Philippe Apeloig’nın Hermes saatleri için geliştirdiği yeni rakam tasarımları da yer alıyor. Sergi, 5 Mart 2016’ya dek sürecek.

©Peter Bilak Tanzerin, Dance Writer, 2009

Angela Detanico ve Raphaël Laïn, Dalgalar, 2005, FRAC Ile-de-France Koleksiyonu, ©FRAC Ile-de-France